Griezel - Reisverslag uit Ambasmestas, Spanje van Corrie Hout - WaarBenJij.nu Griezel - Reisverslag uit Ambasmestas, Spanje van Corrie Hout - WaarBenJij.nu

Griezel

Door: Corrie

Blijf op de hoogte en volg Corrie

07 Juni 2018 | Spanje, Ambasmestas

Toen ik vanmorgen vertrok uit Cacebelos dacht ik te weten wat me te wachten stond. Een mooi stuk door de wijngaarden naar Villafranca del Bierzo. In Villafranca had ik de keus uit twee routes. De een was een mooie tocht over de berg naar Trabadelo. Ruim 400 meter stijgen en 350 dalen door mooie bossen. De andere langs de provinciale weg. Ik wilde de mooie route. Eenmaal op weg merkte ik dat ik de verkeerde afslag had genomen en op de route langs de provinciale weg zat. Ik besloot door te lopen. Het bleek een mentale kraker te worden. Wat een gevecht werd het om te lopen. Ik moest tot la Portela de valcare. Daar zou ik slapen. Dit dorp was niet meer dan een straat met aan het begin een hotel. Geen albergue te bekennen. En inderdaad was er volgens mijn gids geen albergue. Ik vloekte inwendig. Hoeveel verder nog? Het viel mee Ambasmestas lag op een kilometer. Door maar weer. Net voor het binnenlopen van het dorp lag er een albergue. ‘Geen toast voor ontbijt’ ‘ wij spreken engels’ ‘vegetarische maaltijd’ ik lachte: deze hostelairero wist hoe hij klanten moest lokken. Toch wilde ik doorlopen, niet wetend waarom. Ik sprak mijzelf toe om toch te gaan kijken. Toen ik binnenstapte kwam er een man naar mij toe. Wat een griezel, dacht ik. Ik wil hier niet blijven. Maar hoe kom ik weg met goed fatsoen? Kamer? 9 euro. Diner? 11 euro. Wasmachine? Ja maar geen droger. Als het niet veel is kan het hier drogen bij de kachel, zei de griezel. Gelukkig. Ik had een reden om weg te gaan. Ik moet veel wassen, verzekerde ik hem. Ik kijk verder, zei ik.
Ik liep door het dorp in. Daar zal ik het bord ‘das aminas’ van Ulrich en Sabine. Dit wordt het, dacht ik. Ik stapte de vriendelijk ogende albergue in. Sabine ontving mij met een gastvrij gebaar en een kop thee. Wat was ik blij dat ik door was gelopen en de moed had gehad om de vorige albergue te weigeren. Geen stapelbed en voorlopig ben ik de enige bewoner van de zolder met een douche waar ik in durfde te stappen zonder sandalen aan. Zo schoon. Heerlijk. Zo meteen is al mijn was schoon en staat er een heerlijke maaltijd klaar.

  • 10 Juni 2018 - 21:31

    Willem:

    Gelukkig maar. Ja, een geluk dat je je niet zo snel verplicht voelde.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Corrie

Ik ben zachtaardig, ongeduldig, geïrriteerd, stoer, lief, gedreven, onafhankelijk, oprecht, dwars, mild, direct, zakelijk, eigenwijs, beetje alternatief; duurzaam en bio eten. Ik word blij van mensen met een passie, die inspirerend, sportief, eerlijk, onafhankelijk, kwetsbaar en met zelfspot zijn.

Actief sinds 26 April 2018
Verslag gelezen: 182
Totaal aantal bezoekers 11796

Voorgaande reizen:

06 Mei 2018 - 24 Juni 2018

Op weg naar Santiago

Landen bezocht: