Terug in de wereld.
Door: Corrie
Blijf op de hoogte en volg Corrie
17 Juni 2018 | Spanje, Santiago de Compostella
Ik had niet gedacht dat ik nog een verhaal zou schrijven. Maar deze kan ik jullie toch niet onthouden. De laatste om het af te leren.
Eerder schreef ik dat ik een doos had gevuld met bijna drie kilo aan spullen. Gisteren haalde ik mijn doos op bij Correos, de Spaanse post nl. Ik sleepte de doos mee naar het foodfestival en vervolgens naar mijn hotelkamer. Een hotel zonder receptie. Je krijgt een set sleutels en succes ermee. Gisteravond kreeg ik de tweede deur niet open maar gelukkig kwam er net iemand naar buiten. Vanmorgen maakte ik mijn pakket open. Ik had ineens allemaal mannenkleren en spullen die ik niet kende. Ik had de doos van een ander meegekregen. Oh mijn God. Wat nu? Mijn trein vertrekt morgenochtend om half negen. Het is nu zondag. Correos zal wel gesloten zijn. Hulp vragen bij Office du tourismo. Daar bleek dat de afdeling left luggage wel open is. Dezelfde plek waar mijn pakket ligt. Op naar Correos. Ja ze wilden die doos graag terug en ze gingen op zoek naar mijn doos.
Terug naar mijn hotelkamer. Sleutel een: buitendeur. Sleutel twee: tussendeur. Maar wat ik ook deed sleutel twee deed niets. De deurbel proberen dan maar. Niets. Wat ik ook probeerde, helemaal niets. De website? Misschien een telefoonnummer. Ja wel drie. Maar niemand nam op. Misschien kan de politie mij helpen. De politieman aan de lijn sprak geen Engels en hing gewoon op. Op zoek naar het bureau dan maar. Bij de kathedraal vond ik een agent. Hij belde nogmaals naar het hotelnummer. Er was personeel. Nog een keer terug naar het hotel gelopen. Na twee en half uur kon ik eindelijk binnen. Wat was ik boos en onmachtig. Ik wilde geen tweede nacht blijven en vertrok. Daar liep ik met mijn rugzak en de bagage van een knul uit de VS terug de stad in. En wie liep ik daar tegen het lijf ? Ken uit Engeland met wie ik de laatste dagen had gelopen. Kom op, naar Correos en daarna krijg je een lekkere kop koffie van mij, zei Ken. En zo geschiedde. We hebben een heerlijke dag in Santiago doorgebracht en inmiddels lig ik weer in bed in een vertrouwde albergue met een excuusmail van booking.com. Morgen om half negen wacht de trein op mij. Ik hoop dat dit het laatste avontuur was van mijn reis.
Eerder schreef ik dat ik een doos had gevuld met bijna drie kilo aan spullen. Gisteren haalde ik mijn doos op bij Correos, de Spaanse post nl. Ik sleepte de doos mee naar het foodfestival en vervolgens naar mijn hotelkamer. Een hotel zonder receptie. Je krijgt een set sleutels en succes ermee. Gisteravond kreeg ik de tweede deur niet open maar gelukkig kwam er net iemand naar buiten. Vanmorgen maakte ik mijn pakket open. Ik had ineens allemaal mannenkleren en spullen die ik niet kende. Ik had de doos van een ander meegekregen. Oh mijn God. Wat nu? Mijn trein vertrekt morgenochtend om half negen. Het is nu zondag. Correos zal wel gesloten zijn. Hulp vragen bij Office du tourismo. Daar bleek dat de afdeling left luggage wel open is. Dezelfde plek waar mijn pakket ligt. Op naar Correos. Ja ze wilden die doos graag terug en ze gingen op zoek naar mijn doos.
Terug naar mijn hotelkamer. Sleutel een: buitendeur. Sleutel twee: tussendeur. Maar wat ik ook deed sleutel twee deed niets. De deurbel proberen dan maar. Niets. Wat ik ook probeerde, helemaal niets. De website? Misschien een telefoonnummer. Ja wel drie. Maar niemand nam op. Misschien kan de politie mij helpen. De politieman aan de lijn sprak geen Engels en hing gewoon op. Op zoek naar het bureau dan maar. Bij de kathedraal vond ik een agent. Hij belde nogmaals naar het hotelnummer. Er was personeel. Nog een keer terug naar het hotel gelopen. Na twee en half uur kon ik eindelijk binnen. Wat was ik boos en onmachtig. Ik wilde geen tweede nacht blijven en vertrok. Daar liep ik met mijn rugzak en de bagage van een knul uit de VS terug de stad in. En wie liep ik daar tegen het lijf ? Ken uit Engeland met wie ik de laatste dagen had gelopen. Kom op, naar Correos en daarna krijg je een lekkere kop koffie van mij, zei Ken. En zo geschiedde. We hebben een heerlijke dag in Santiago doorgebracht en inmiddels lig ik weer in bed in een vertrouwde albergue met een excuusmail van booking.com. Morgen om half negen wacht de trein op mij. Ik hoop dat dit het laatste avontuur was van mijn reis.
-
17 Juni 2018 - 21:34
Merete:
Goede reis terug, ik ga jouw verslagen missen :-) -
17 Juni 2018 - 22:09
Monique:
Lieve Corrie, wat fantastisch hoe jij je reis hebt gedaan. Topper! En niet alleen vanwege de inspanninggen om je doel te bereiken maar vooral de manier waarop. Je had geen makkelijke tijd voordat je vertrok. Hoe fijn dat hoe jij deze pelgrimstocht op zo’n manier hebt te weten te doen. Wat een prachtige levensles! Ik heb genoten van je reisverslag en heb daar veel van opgestoken. Nu naar je lieve dochters Franka en Floor, je vader en je familie ik hoop dat je zoveel meegenomen hebt dat je nu weer een goede nieuwe start kan maken in Nederland. Dikke kus Monique -
18 Juni 2018 - 05:28
Petra:
Met veel plezier heb ik iedere dag je verhaaltjes gelezen. Wat een mooie ervaring was jouw tocht!
Ik wens je een goede reis terug en een fijn weerzien met Franka, Floor en je vader. X -
18 Juni 2018 - 05:45
Ankie:
een mens maakt wat mee !aan de ene kant balen dat het zo ging ,aan de andere kant toch nog een mooie afsluiting met een bekende .fijne reis terug ,en een heerlijk weerzien met je meiden en vader! -
18 Juni 2018 - 08:27
Wilma:
Een terugreis vol verlangen naar je dochters en je vader, wat zal dat een beheersing van je gevoelens vergen als afsluiting van een reis in jezelf ... Ik ga je reisverslagen missen. Bon voyage en tot gauw x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
