Schoonheid

Wat een geweldig mooie tocht was het vandaag met een bezoek aan een bijzonder huis. Vanuit Triacastela ging het gelijk de dichte bossen in met een flinke klim. Na een paar kilometer kwam ik in een gehucht. Een boerendorp. Maar er was een huis dat opviel. Een vierkant huis met een kruis op het dak. De bovenkant van de boerendeur stond half open. Ik keek naar binnen. Het was een atelier van een kunstenaar. Er hing een briefje. Het atelier was gesloten. Maar pelgrims waren welkom. Het was ook een plek waar pelgrims welkom waren om even stil te zitten. Te bidden of te mediteren. Er lag een kussen op de vloer met een kruis en er voor een tekst met uitleg waar deze plek voor bedoeld was. Het was ontroerend simpel en mooi.
Toen ik op het punt stond om verder te gaan, kwam de kunstenaar en bewoner binnen. Art, een Engelsman. Hij zei niet veel meer dan welkom. Het was erg mooi en maakte mij blij.

Ik ben nu in een fijne albergue in Sarria. Ik heb voor de zekerheid toch maar alles laten wassen wat ik bij me had. Toch wel een beetje bang voor bedbugs. Met geleende kleren van de hospitalero heb ik gewacht tot alles schoon en droog was. Alles komt altijd weer goed.